IBD, CZYLI NIESWOISTE ZAPALENIE JELIT

Każdy pies przynajmniej raz w życiu odczuwał dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Brak apetytu, biegunka czy apatia to objawy wielu chorób, jednak nigdy nie wolno ich bagatelizować, gdyż mogą prowadzić do zagrożenia życia naszego pupila.Co to jest IBD?

Wymienione powyżej symptomy to także obraz kliniczny IBD, czyli nieswoistego zapalenia jelit. Jest to schorzenie idiopatyczne, czyli o nierozpoznanej do tej pory przyczynie. Przyjmuje się, że na ryzyko zachorowania składają się takie czynniki jak: osobnicza, genetyczna wrażliwość na rozwój choroby, zaburzenia składu flory zasiedlającej jelita związane ze spadkiem ilości bakterii probiotycznych i wzrostem liczby drobnoustrojów potencjalnie chorobotwórczych oraz immunologiczne uszkodzenia błony śluzowej jelit.Objawy nieswoistego zapalenia jelitSymptomy IBD są takie same jak w przypadku wielu chorób układu pokarmowego. Zaliczamy do nich:

-biegunki- wymioty- śluz oraz krew podczas wypróżniania- spadek masy ciała-apatia oraz brak apetytuSkąd wiemy, że to IBD?Diagnostyka tego schorzenia nie jest łatwa, w przypadku chorób idiopatycznych polega na stopniowym wykluczaniu innych schorzeń. Podstawą zawsze jest wywiad z właścicielem czworonoga oraz wykonanie pełnego badania klinicznego. Lekarz zleca także badania hematologiczne i biochemiczne krwi (pozwala to m.in. wykluczyć choroby trzustki). Dodatkowo może wykonać usg jamy brzusznej a także badanie endoskopowe jelita.Jak pomóc, czyli o metodach leczenia

Leczenie nieswoistych zapaleń jelit przysparza lekarzom weterynarii dużo trudności i zależy od stopnia nasilenia choroby. Im wcześniej rozpoznana, tym łatwiej złagodzić dolegliwości. Często rozpoczyna się od wprowadzenia diety monoproteinowej opartej na nowym źródle białka i tylko jednym źródle węglowodanów. Co to ma na celu? Wykluczenie alergii pokarmowej oraz złagodzenie stanu zapalnego obecnego w jelicie. Nie zawsze to jednak wystarczy. W oparciu o indywidualne predyspozycje oraz stan zdrowia czworonoga, weterynarz może wprowadzić leczenie farmakologiczne oraz probiotyki wspierające odbudowę flory bakteryjnej.Niestety, gdy pies trafia pod opiekę lekarza w stanie daleko posuniętego wyniszczenia, konieczne może być odżywianie pozajelitowe do momentu ustabilizowania jego stanu. Niezmiernie ważna jest także świadomość właściciela, że przy tym schorzeniu, szczególnie w początkowej fazie leczenia, czworonóg nie może otrzymywać żadnych smaczków, past a nawet trzeba pilnować, aby nie pokusił się o zlizanie okruszków naszego śniadania ze stołu.Rokowania dla psów chorych na IBD są dobre, o ile właściciel szybko zareaguje na pojawiające się objawy. Leczenie takiego pupila wymaga konsekwencji, szczególnie w trzymaniu diety i może trwać nawet do końca jego życia.