Labrador Retriever to jedna z najpopularniejszych ras. Energiczne i jednocześnie łagodne psy skradły serca ludzi na całym świecie.Krótki rys historyczny
Powszechnie uważa się, że labrador wywodzi się z wybrzeży Grenlandii, gdzie rybacy korzystali z pomocy psów o zbliżonym wyglądzie przy połowach. Pies ten świetnie pracuje w wodzie, w czym pomaga mu nieprzemakalna sierść i wyjątkowy w kształcie ogon, przypominający ogon wydry. W porównaniu z innymi, labrador nie jest bardzo starą rasą; pierwszy klub powstał w roku 1916, a klub biszkoptowych labradorów – w 1925. Wcześniej psy te, sprowadzone w końcu XIX wieku przez płk. P.Hawkera i hrabiego Malmesbury, zasłynęły na próbach polowych. Pies o imieniu Malmesbury Tramp opisany był przez księżnę Howe jako „ojciec współczesnych labradorów”.Trzy kolory miłości, czyli kilka słów o wyglądzieZ wysokością w kłębie 56 do 57 cm u samców i 45 do 56 cm u suczek Labrador Retriever reprezentuje rasy średnie. Labradory są bardzo aktywnymi psami, wręcz uwielbiają ruch, co widać gołym okiem, ponieważ z natury mają odpowiednio silną i muskularną budowę ciała. Typowy Labrador jest kompaktowy, ma szeroką czaszkę i głęboko położoną klatkę piersiową. Charakterystyczny jest dla niego wysoko osadzony, masywny, zwężający się ku końcowi ogon. Na szerokim łbie z wyraźnie zarysowanym stopem i muskularną, średniej długości kufą osadzone są daleko z tyłu uszy. Typowa dla rasy jest także krótka, gęsta, trzcinowata w dotyku szata z również gęstym, wodoodpornym podszerstkiem. Standard rasy zakłada trzy możliwe umaszczenia: czarne, żółte (biszkoptowe) oraz brązowe (wątrobiane). Futro jest zawsze jednokolorowe, akceptuje się jedynie małą białą plamkę na klatce piersiowej. Umaszczenie żółte występuje w gamie odcieni od jasnokremowego po rudy. Brązowe umaszczenie z kolei może być od jasno- po czekoladowo-brązowe. Dziedziczone dominująco czarne umaszczenie jest niezmiennie od początku istnienia rasy najczęściej spotykane.Delikatny jak labrador
Labradory to niesamowicie pozytywne psy pełne radości życia, a przy tym przyjazne i łagodne, w związku z czym idealnie nadają się na przyjaciela rodziny. To zwierzęta bardzo żywiołowe, skore do zabaw, także z innymi psami. Lubią towarzystwo ludzi, a dodatkowo dobrze dogadują się z dziećmi i są wyjątkowo cierpliwe w kontaktach z nimi. Jeśli zdecydujesz się na to, aby pies tej rasy zamieszkał pod twoim dachem, musisz pamiętać o tym, że potrzebuje on dużej ilości ruchu i zajęć umysłowych. Nie zadowoli się piętnastominutowym spacerem wokół bloku. Dorosłemu labradorowi trzeba zapewnić codziennie przynajmniej jeden dwugodzinny spacer, podczas którego będzie mógł pobiegać i popracować. Jeśli nie damy mu szansy rozładowania energii w kontrolowany sposób, sam będzie musiał sobie z tym poradzić, co może skutkować zniszczonym mieszkaniem i przedmiotami w zasięgu labradorzego pyska.Największy psi łakomczuch
Labradory, oprócz łagodności, znane są z wielkiego obżarstwa. Bezbłędnie potrafią swoim słodkim spojrzeniem wymusić dodatkową porcję smakołyków, ale też niestety są w stanie zjeść wszystko na spacerze- również to, co do jedzenia się nie nadaje. Ponadto labradory mają tendencję do tycia i szybko wkraczają w stan nadwagi, dlatego należy ściśle pilnować ich diety oraz zapewniać odpowiednią porcję ruchu.Pielęgnacja labradoraSierść labradora nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Brudnego po deszczowo-błotnym spacerze psa wystarczy spłukać wodą z prysznica. Kąpiel z użyciem szamponu dla psów jest niezbędna tylko wtedy gdy pies wpadnie lub wytarza się w czymś śmierdzącym. Dwa razy w roku labradory bardzo intensywnie linieją. Niezbędne jest wtedy codzienne szczotkowanie gęstym grzebieniem czy zgrzebłem w celu usunięcia podszerstka z martwego już włosa. Dokładne wyczesywanie i podawanie preparatów z biotyną pomaga skrócić okres linienia.Oczy labradora nie wymagają żadnych zabiegów pielęgnacyjnych jednak jakiekolwiek wycieki z oczu, zaczerwienienia, drapanie się po oczach powinny być sygnałem, że należy udać się do weterynarza. Jeśli chodzi o uszy- zdrowe są różowe, bez nalotów i wydzielin. Jeśli pies trzepie głową, drapie się po uszach, uszy są brudne i nie pachną ładnie należy skonsultować się z weterynarzem. Raz na jakiś czas można przetrzeć ucho w środku lekko wilgotnym wacikiem. Psiak powinien przyzwyczaić się do tego, że grzebie się mu w uchu. Będzie to bardzo przydatne gdyby w przyszłości trzeba było aplikować mu do ucha jakieś lekarstwa.Dla kogo ta rasa?Labrador to pies dla każdego. Cierpliwy wobec dzieci, wspaniały jako pies przewodnik. W każdym domu, w którym będzie miał zapewnioną porcję ruchu oraz czułości stanie się wspaniałym towarzyszem życia.