POZNAJ PSA: BERNEŃSKI PIES PASTERSKI

Wyglądem przypomina maskotkę, obdarza człowieka czujnym, ale przyjaznym spojrzeniem. Berneński pies pasterski, bo o nim mowa, swoją ojczyznę ma w Szwajcarii. Niegdyś nazywany „Dürrbachler” od nazwy wioski szwajcarskiej, gdzie psy te były hodowane i sprzedawane oraz zyskały swoją popularność.Trzykolorowe szczęście

Charakterystyczną cechą tej rasy jest umaszczenie- czarny łeb, podpalany na rudo, z białymi znaczeniami oraz umiarkowanie szeroki, biały krawat od szyi do klatki piersiowej. Resztę ciała berneńczyka pokrywa czarna sierść z białymi końcówkami łap oraz ogona (tzw. latarenka). Berneńskie psy pasterskie posiadają mocną i pełną wyrazu głowę, z mocną, graniastą kufą oraz przylegającymi uszami. To psy o mocnej budowie (masa ciała powyżej 40kg) jednak charakteryzujące się zwinną sylwetką, zwrotnością oraz szybkością. Ich puszysty ogon w trakcie ruchu unosi się na wysokość grzbietu. Średnio berneńczyk żyje od 10 do 12 lat.Prawdziwy przyjaciel człowieka

Poświęćmy teraz chwilkę na wspaniały charakter tych psów! Berneńczyki są jak wielkie, poczciwe niedźwiedzie z równie wielkim sercem. Oddane właścicielowi i kochające życie rodzinne świetnie odnajdują się w domu z dziećmi. Nie bez powodu tresowane są do roli psów terapeutycznych lub ratowników- posiadają wrodzoną potrzebę przebywania wśród ludzi. Mimo, że z wiekiem stają się nieco bardziej spokojne, to ich natura wymaga zapewnienia ciągłej aktywności i ruchu. Jeśli nie chcesz, żeby berneńczyk pogryzł Ci kanapę lub wykopał dołki w ogrodzie, zabierz go na spacer i zorganizuj zabawę na świeżym powietrzu. Berneńczyki to psy, które zawsze chcą być przydatne, więc powierzone obowiązki wypełniają z oddaniem i spokojem. Niegdyś pracujące przy przewożeniu butli z mlekiem, aktualnie chętnie przyniosą gazetę lub lekkie zakupy. Szkolenie tych czworonogów to przyjemność dla obu stron. Za smakowitą nagrodę ( taką jak np. mix treningowy) chętnie wykonają każdą komendę. Adoptując berneńskiego psa pasterskiego należy pamiętać, że to piesek na całe życie! Bardzo przywiązany do rodziny nie może zbyt długo zostawać sam, a zmiana właściciela jest dla niego bardzo traumatyczna.O pielęgnacji słów kilka

Berneńczyki dużo czasu powinny spędzać na świeżym powietrzu, co wiąże się z tym, że po każdym spacerze trzeba usunąć z sierści rzepy, źdźbła traw, nasiona. Stosunkowo długa sierść berneńczyka wymaga pielęgnacji, jednak psa tej rasy wystarczy wyczesać raz w tygodniu za pomocą szczotki pudlówki z dłuższymi drucikami, a także grzebieni metalowych o różnej gęstości. Należy zwrócić szczególną uwagę na sierść za uszami, na szyi, udach a także ogonie, gdzie tworzą się kołtuny. Nie można ich wycinać, lecz trzeba delikatnie rozdzielić i rozczesać, co ułatwiają specjalne preparaty. Berneńczyka najlepiej kąpać w szamponach dla psów długowłosych lub hipoalergicznych dla wrażliwej skóry. Po dokładnym spłukaniu trzeba poświęcić czas na wysuszenie czworonoga, ponieważ sama sierść schnie długo. Należy o tym pamiętać szczególnie latem, w okresie kąpieli w jeziorach i basenach, gdyż utrzymująca się w obfitym futrze wilgoć i wysokie temperatury powietrza mogą doprowadzić do stanów zapalnych i chorób skóry.Czy berneńczyk to pies dla mnie?Jeśli potrafisz docenić jego przywiązanie, traktować na prawach członka rodziny i nie jest dla Ciebie problemem zabranie czworonoga na wakacyjny wyjazd- jak najbardziej! W domu pełnym czułości, bez krzyku i przemocy, przy jednoczesnej systematycznej tresurze berneński pies pasterski to miłość w czystej postaci.