DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO

Schorzenia ortopedyczne są często występującymi chorobami wśród psów. Dziś przyjrzymy się bliżej jednej nich: dysplazji stawu biodrowego.Co to jest dysplazja stawów biodrowych?Dysplazja stawów biodrowych występuje nie tylko u psów, ale również u wielu innych ssaków, także u ludzi [2]. Choroba ta objawia się niedopasowaniem struktur w stawie biodrowym. W prawidłowym stawie biodrowym głowa kości udowej i panewka miednicy powinny idealnie do siebie pasować. W stawie chorego osobnika głowa kości udowej przyjmuje nieprawidłową pozycję z powodu niedopasowania do zbyt płytkiej panewki miednicy, co prowadzi do tzw. inkongruencji stawu. Szczenięta rodzą się z prawidłowymi stawami biodrowymi, a niedopasowanie stawu zaczyna postępować od około drugiego miesiąca życia. Może dotyczyć jednego lub obu stawów biodrowych (dysplazja jedno- lub obustronna).Objawy dysplazjiChoroba zazwyczaj przebiega dwuetapowo. Najczęściej pierwszymi objawami są:I Zmniejszenie aktywności ruchowej z powodu różnego stopnia bolesności stawów biodrowych,II Kołyszący i niepewny chód,III Przyciąganie tylnych łap do przodu i zwiększanie nacisku na kończyny przednie,IV Bieganie trzymając obie tylne nogi razem.W miarę postępu choroby pojawiają się:I Trudności z podnoszeniem się z pozycji siedzącej lub leżącej,II Kulawizna,III trudności w chodzeniu po schodach,IV skomlenie w czasie wykonywania ruchuV U niektórych psów szeroki i płaski zad.Przyczyny schorzeniaIstotą choroby jest odziedziczona po rodzicach skłonność do nieprawidłowego ukształtowania stawu biodrowego w konsekwencji której dochodzi do jego rozluźnienia. Z podłoża dziedzicznego wynika, że to najczęściej chorzy rodzice przekazują tą cechę potomstwu podobnie jak potencjalnie zdrowi nosiciele genów dysplazji. Mimo wykluczenia z hodowli jednostek chorych, problem nadal występuje i jest jednym z częściej pojawiających się schorzeń ortopedycznych. Okazuje się bowiem, że dysplazja ma podłoże wieloczynnikowe i nie zależy wyłącznie od genów. Na rozwój choroby ma także wiele różnych i do końca nie poznanych jeszcze czynników środowiskowych. Mogą one zmieniać, lub modyfikować rozwój przypadłości. Są to choćby bardzo szybki wzrost szczeniąt ras molosowawatych, czy niepotrzebna suplementacja wapnia w karmie.Skutki dysplazjiKonsekwencją dysplazji stawu biodrowego jest ograniczenie sprawności psa, choć stopień tego upośledzenia może być różny. Niektóre psy, klinicznie funkcjonują całkiem dobrze, ale większość z nich jest skazana na upośledzenie ruchu i ból na różnych etapach życia]. Bardzo często bezpośrednią konsekwencją jest rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych, która powoduje dyskomfort, kalectwo i skrócenie czasu życia psa.LeczenieW zależności od stopnia zaawansowania choroby, wieku i ogólnego stanu zdrowia, wybierana jest metoda leczenia. W ostateczności zapada decyzja o operacji psa.Metoda zachowawczaPolega na zlikwidowaniu ewentualnej nadwagi, zastosowaniu odpowiednich ćwiczeń powodujących zwiększenie masy mięśniowej okolicy stawu biodrowego, zastosowaniu leków regenerujących chrząstkę stawową oraz leków przeciwzapalnych. Metoda zachowawcza nie leczy chorych stawów, a jedynie poprawia komfort życia pacjenta. Stosowane są zazwyczaj u zwierząt starszych z niewielkimi zmianami.Metody nieoperacyjneTerapia Irap Orthokine Vet - polecana szczególnie zwierzętom niekwalifikującym się do leczenia operacyjnego, gdy standardowo stosowane leki w tym sterydowe leki przeciwzapalne nie przynoszą zadowalających efektów.Terapia Irap Polega ona na podaniu pacjentowi mieszaniny autologicznych białek surowicy wytworzonych z jego własnej krwi. Dzięki tej metodzie przywrócony zostaje stan równowagi w miejscu zmienionym zapalnie, a proces zapalny i postępujące niszczenie tkanek w tym chrząstek stawowych zostają spowolnione lub powstrzymane.Leczenie operacyjne:Potrójna osteotomia miednicyZespolenie spojenia łonowegoResekcja głowy i szyjki kości udowejPectinotomiaDenerwacja torebki stawowejArtroplastyka stawu biodrowegoDaroplastyka stawu biodrowegoWedług badań najbardziej narażone na dysplazję są niektóre rasy psów tj. labradory, sznaucery olbrzymie, owczarki niemiecki, amstaffy czy dogi.

Podobne Artykuły

Strona główna bloga
Klikając „Akceptuj", zgadzasz się na przechowywanie plików cookie na swoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji w witrynie, analizy korzystania z witryny i pomocy w naszych działaniach marketingowych. Zobacz naszą Politykę prywatności, aby uzyskać więcej informacji.